wizg (język polski)

wymowa:

IPA: [vʲisk], AS: [vʹisk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wysoki, przenikliwy, przeraźliwy głos lub dźwięk^[1][2]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wizg	wizgi
dopełniacz	wizgu	wizgów
celownik	wizgowi	wizgom
biernik	wizg	wizgi
narzędnik	wizgiem	wizgami
miejscownik	wizgu	wizgach
wołacz	wizgu	wizgi

przykłady:

(1.1) Pamiętam jak zbliżając się do tego rejonu (już po wojnie), słychać było przeraźliwy wizg kół na wyjeżdżonych szynach tramwajowych^[3].

(1.1) Ostatni TIE wycelował i wystrzelił, podlatując z wizgiem silników^[4].

składnia:

kolokacje:

(1.1) głośny / donośny / przeraźliwy / przenikliwy / wysoki / okropny wizg

synonimy:

(1.1) gwizd, pisk

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) głos, dźwięk

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wizgot mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: gwizd, pisk

źródła: