winiarz (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) zaw. osoba produkująca wino
- (1.2) daw. właściciel winiarni
- (1.3) daw. amator win
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik winiarz winiarze dopełniacz winiarza winiarzy / rzad. winiarzów[1] celownik winiarzowi winiarzom biernik winiarza winiarzy / rzad. winiarzów narzędnik winiarzem winiarzami miejscownik winiarzu winiarzach wołacz winiarzu winiarze - przykłady:
- (1.1) Protest winiarzy z południa Francji nie został przez Paryż nawet zauważony.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wineczko n, winiak mrz, winiarenka ż, winiarnia ż, winiarstwo n, winko n, wino n, wińsko n
- forma żeńska winiarka ż
- przym. winiarski, winny
- przysł. winiarsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. wino + -arz
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) winemaker, vintner; (1.2) vintner
- bułgarski: (1.1) винар m
- fiński: (1.1) viinintuottaja, viinintekijä
- francuski: (1.1) vinificateur m
- galicyjski: (1.1) adegueiro m; (1.2) adegueiro m, arrieiro m
- hiszpański: (1.1) vinatero m, vinificador m
- łaciński: (1.2) vinarius m; (1.3) vinarius m
- niderlandzki: (1.1) wijnboer m
- niemiecki: (1.1) Winzer m; (1.2) Weinhändler m
- rosyjski: (1.1) винодел m (vinodél)
- średnioangielski: (1.2) vyntener, viniter
- włoski: (1.1) vinificatore m; (1.2) vinaio m, vinattiere m
- źródła:
- ↑
Hasło „winiarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.