wersalczyk (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. członek wiernych rządowi oddziałów zwalczających Komunę Paryską w 1871
- (1.2) daw. człowiek bardzo uprzejmy, układny[1]
- (1.3) mieszkaniec Wersalu
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wersalczyk wersalczycy dopełniacz wersalczyka wersalczyków celownik wersalczykowi wersalczykom biernik wersalczyka wersalczyków narzędnik wersalczykiem wersalczykami miejscownik wersalczyku wersalczykach wołacz wersalczyku wersalczycy depr. M. i W. lm: (te) wersalczyki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wersal mrz, Wersal mrz, wersalka ż
- przym. wersalski, wersalkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Wersal
- uwagi:
- zobacz też: komunard • Komuna Paryska
- (1.3) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „wersalczyk” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.