wedutysta (język polski)
dzieło wedutysty (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) szt. malarz miejskich krajobrazów: twórca wedut
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wedutysta wedutyści dopełniacz wedutysty wedutystów celownik wedutyście wedutystom biernik wedutystę wedutystów narzędnik wedutystą wedutystami miejscownik wedutyście wedutystach wołacz wedutysto wedutyści - przykłady:
- (1.1) W kilkanaście lat po Stachowiczu temat ten podjął krakowski malarz, nauczyciel Jana Matejki, znakomity wedutysta, Aleksander Płonczyński[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) malarz
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. weduta ż, wedutyzm mrz
- forma żeńska wedutystka ż
- przym. wedutowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. weduta + -ysta
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Michał Rożek Groby królewskie w Krakowie, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1977, s. 13
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.