wanitatywny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) szt. liter. nawiązujący do ulotności ludzkiego życia, próżności, daremności starań oraz nieuchronności przemijania

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wanitatywny		wanitatywna	wanitatywne	wanitatywni	wanitatywne
dopełniacz	wanitatywnego		wanitatywnej	wanitatywnego	wanitatywnych
celownik	wanitatywnemu		wanitatywnej	wanitatywnemu	wanitatywnym
biernik	wanitatywnego	wanitatywny	wanitatywną	wanitatywne	wanitatywnych	wanitatywne
narzędnik	wanitatywnym		wanitatywną	wanitatywnym	wanitatywnymi
miejscownik	wanitatywnym		wanitatywnej	wanitatywnym	wanitatywnych
wołacz	wanitatywny		wanitatywna	wanitatywne	wanitatywni	wanitatywne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) W nowożytnej ikonografii świeckiej oset należał do obiegowych symboli wanitatywnych i mortualnych – czego szczególnie wyrazistymi przykładami są holenderskie martwe natury, malowane np. przez Jana Davidsz de Heem czy Otto Marseusa^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) wątek / motyw / ton / topos / styl / symbol wanitatywny • obrazowanie wanitatywne • tematyka wanitatywna • mieć charakter wanitatywny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vanitas n

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) od cytatu z biblijnej Księgi Koheleta 1,2: vanitas vanitatum et omnia vanitas, zwyczajowo tłumaczonego jako marność nad marnościami i wszystko marność

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: