wąglik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) med. wet. ostra bakteryjna choroba zakaźna, zwłaszcza bydła, owiec i koni[1]; zob. też wąglik w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik wąglik dopełniacz wąglika celownik wąglikowi biernik wąglik narzędnik wąglikiem miejscownik wągliku wołacz wągliku - przykłady:
- (1.1) Bakterie wąglika przenikają do nieznacznie nawet uszkodzonej skóry i wywołują skórną postać choroby[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) antraks
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) choroba
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. wąglikowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) anthrax
- bułgarski: (1.1) антракс m
- francuski: (1.1) maladie du charbon ż, fièvre charbonneuse ż
- hiszpański: (1.1) carbunco m, ántrax m
- niemiecki: (1.1) Anthrax m, Milzbrand m
- węgierski: (1.1) lépfene
- włoski: (1.1) antrace m, carbonchio m
- źródła:
- ↑
Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „wąglik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.