vertu (język francuski)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cnota
- (1.2) obyczajność[1]
- (1.3) własność, siła, zaleta (np. leku)
- odmiana:
- (1.1) lp vertu; lm vertus
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) vertus cardinales
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. vertueux
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.