urbanizacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌurbãɲiˈzaʦ̑ʲja], AS: [urbãńizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wzrost liczby ośrodków miejskich na jakimś obszarze, ich powiększenie i rozwój wiążący się z koncentracją, napływem ludności, wzrostem ich roli i znaczenia dla danego regionu; zob. też urbanizacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik urbanizacja urbanizacje dopełniacz urbanizacji urbanizacji / przest. urbanizacyj[1] celownik urbanizacji urbanizacjom biernik urbanizację urbanizacje narzędnik urbanizacją urbanizacjami miejscownik urbanizacji urbanizacjach wołacz urbanizacjo urbanizacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. urbanistyka ż, Urban mos, urbanizm m, urbarium n, urbanista m, urbanistka ż
- przym. urbanizacyjny, urbanistyczny, Urbanowy
- czas. urbanizować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. urbanisation[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) urbanisation
- baskijski: (1.1) urbanizazio
- białoruski: (1.1) урбанізацыя ż
- duński: (1.1) urbanisering w
- francuski: (1.1) urbanisation ż
- hiszpański: (1.1) urbanización ż
- niemiecki: (1.1) Urbanisation ż, Verstädterung ż
- nowogrecki: (1.1) αστικοποίηση ż
- rosyjski: (1.1) урбанизация ż
- ukraiński: (1.1) урбанізація ż
- włoski: (1.1) urbanizzazione ż
- źródła:
- ↑
Hasło „urbanizacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Hasło „urbanizacja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.