ukulele (język polski)
ukulele (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌukuˈlɛlɛ], AS: [ukulele], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) muz. czterostrunowy instrument muzyczny, odmiana gitary o małych rozmiarach; zob. też ukulele w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ukulele ukulele dopełniacz ukulele ukulele celownik ukulele ukulele biernik ukulele ukulele narzędnik ukulele ukulele miejscownik ukulele ukulele wołacz ukulele ukulele - przykłady:
- (1.1) Mężczyzna podniósł swoje ukulele i przystąpił do gry, popisując się swoją wirtuozerią.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) haw. ʻukulele → dosł. skacząca pchła, prawdopodobnie od przezwiska cechującego się niskim wzrostem i szybkością Edwarda Purvisa, który spopularyzował ten instrument[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Mary Kawena Pukui, Samuel H. Elbert, Hawaiian dictionary: Hawaiian-English and English-Hawaiian, University of Hawai‘i Press, 1986, ISBN 978-0-8248-0703-0.
ukulele (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) muz. ukulele
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.