uczłowieczony (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) uczyniony człowiekiem
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) ims. przym. od uczłowieczyć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik uczłowieczony uczłowieczona uczłowieczone uczłowieczeni uczłowieczone dopełniacz uczłowieczonego uczłowieczonej uczłowieczonego uczłowieczonych celownik uczłowieczonemu uczłowieczonej uczłowieczonemu uczłowieczonym biernik uczłowieczonego uczłowieczony uczłowieczoną uczłowieczone uczłowieczonych uczłowieczone narzędnik uczłowieczonym uczłowieczoną uczłowieczonym uczłowieczonymi miejscownik uczłowieczonym uczłowieczonej uczłowieczonym uczłowieczonych wołacz uczłowieczony uczłowieczona uczłowieczone uczłowieczeni uczłowieczone - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. uczłowieczanie n, uczłowieczenie n, człowiek mos
- czas. uczłowieczać ndk., uczłowieczyć dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. uczłowieczyć + -ny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.