twenty-fifth (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /ˈtwɛnti.fɪfθ/

amer. IPA: /ˈtwɛɾ̃i/ lub /ˈtwʌɾ̃i/ + IPA: /fɪθ/

znaczenia:

liczebnik porządkowy

(1.1) dwudziesty piąty

rzeczownik policzalny

(2.1) jedna dwudziesta piąta część całości

odmiana:

(1) nieodm.

(2) lp twenty-fifth; lm twenty-fifths

przykłady:

(1.1) Buretsu was the twenty-fifth emperor of Japan. → Buretsu był dwudziestym piątym cesarzem Japonii.

(1.1) After the twenty-fifth step, she simply had to stop to catch her breath. → Po dwudziestym piątym stopniu po prostu musiała zatrzymać się, żeby złapać oddech.

(1.1) She finished twenty-fifth in the race. → Ukończyła wyścig jako dwudziesta piąta.

(2.1) The multiplicative inverse of six twenty-fifths is twenty-five sixths. → Odwrotność liczby sześć dwudziestych piątych to dwadzieścia pięć szóstych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) 25th, 25^th

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

licz. gł. twenty-five

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.ang. twentig + st.ang. fīfta

uwagi:

(1) W funkcji przydawki poprzedzany przedimkiem the lub innymi określnikami (her, this, itp.).

źródła: