tuptuś (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) żart. o człowieku lub zwierzęciu, który tupie lub tupta (maszeruje drobnymi kroczkami); często o jeżu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tupot m, tupanie n, tupnięcie n, tuptanie n, przytuptanie n, tupacz m, tupany m, przytup m, potupanie n, przytupywanie n, wytupanie n, wytupywanie n, tupanina n
czas. tupać ndk., tupnąć dk., tuptać ndk., przytuptać dk., potupać dk., przytupywać ndk., przytupać dk., wytupywać ndk., wytupać dk.
wykrz. tup
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. tupać + -uś
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.