tupać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtupaʨ̑], AS: [tupać]

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) mocno uderzać stopami, zwykle obutymi, o ziemię lub podłogę; stąpać głośno

odmiana:

przykłady:

(1.1) Tupię nóżką do rytmu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tupotać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tupanie n, tupotanie n, tupot m, tupany m, tuptuś mzw

czas. wytupywać ndk., tupotać ndk., tupnąć dk.

wykrz. tup

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• słowacki: (1.1) dupať
• wilamowski: (1.1) tupać

źródła:

tupać (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) tupać

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. tupać

uwagi:

źródła: