tup (język polski)
- wymowa:
- IPA: [tup], AS: [tup]
-
- znaczenia:
wykrzyknik
- (1.1) dźwięk. wyraz naśladujący dźwięki powstające podczas głośnego chodzenia, tupania
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 2. os. rozk. od tupać
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Tup, chwila ciszy, tup, tup, tup, znowu cisza – coś stąpało po strychu...
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) tupu-tup
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tupanie n, tupnięcie n, tupotanie n, tuptuś mzw, zatupanie n, zatupotanie n, zatupywanie n
- czas. tupnąć dk., tupać ndk., tupotać ndk., zatupać dk., zatupotać dk., zatupywać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zazwyczaj powtórzone wielokrotnie, np. „tup-tup”
- tłumaczenia:
- źródła:
tup (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /tʌp/
-
- znaczenia:
rzeczownik policzalny
czasownik
- (2.1) zool. o baranach: kryć owcę
- (2.2) slang. uprawiać seks
- odmiana:
- (1.1) lp tup; lm tups
- (2.1-2) tup, tupped, tupped, tups, tupping
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- średnioang. tupe
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.