trysnąć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. myć)

(1.1) wydobyć się cienką mocną strugą
(1.2) wydobyć się z siebie coś cienką mocną strugą
(1.3) zamanifestować swój stan psychiczny lub fizyczny
(1.4) pojawić się z impetem
odmiana:
(1.1-4) koniugacja Va lub rzad. koniugacja Xa
przykłady:
(1.1) W tejże chwili krzyk dał się słyszeć... krew trysnęła i strumień jej oblał zbliżającego się jenerała, który zachwiał się i padł na wznak[1].
(1.2) Nim słońce tryśnie światła promieniami, / By mgły z wątpienia i złudy rozgonić[2].
(1.3) Za tych co batem ścięte liście, / za tych co ptaki z wosku lane, / tych co im krew znużeniem tryśnie / i tych co wbici cieniem w ścianę / i za zwierzęta konające / którym powoli oczy bledną / chciałbyś odrzucić Bogu życie, / umrzeć raz drugi jak Zbawiciel[3].
(1.4) W tem z burzy trysnęła tęcza![4]
składnia:
(1.2) trysnąć + N. (czym)
(1.3) trysnąć + N. (czym)
kolokacje:
(1.1) krew / łzy / woda trysnęła • iskry / płomienie trysnęły • trysnąć strumieniem
(1.2) fontanna trysnęła • źródło trysnęło
(1.3) trysnąć energią / optymizmem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wytrysk mrz, wytryśnięcie n, tryskawka ż, trysk mrz, tryskanie n, tryśnięcie n, tryskacz mrz, tryskawa ż
czas. tryskać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. tryskać + -nąć
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: tryskać
  • ukraiński: (1.1) бри́знути
źródła:
  1. Józef Ignacy Kraszewski, Bezimienna (wyd. 1912)
  2. Władysław Tarnowski, Anioł Stróż (wyd. 1863)
  3. Krzysztof Kamil Baczyński, Krzyż (1944)
  4. Władysław Tarnowski, Morskie oko (wyd. 1865)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.