trydencki (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) związany z Trydentem, dotyczący Trydentu, pochodzący z Trydentu
- (1.2) rel. dotyczący soboru trydenckiego, związany z soborem trydenckim
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik trydencki trydencka trydenckie trydenccy trydenckie dopełniacz trydenckiego trydenckiej trydenckiego trydenckich celownik trydenckiemu trydenckiej trydenckiemu trydenckim biernik trydenckiego trydencki trydencką trydenckie trydenckich trydenckie narzędnik trydenckim trydencką trydenckim trydenckimi miejscownik trydenckim trydenckiej trydenckim trydenckich wołacz trydencki trydencka trydenckie trydenccy trydenckie nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Trydent mrz, trydentczyk mos, trydentka ż
- przym. potrydencki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) трыдэнцкі; (1.2) трыдэнцкі
- czeski: (1.1) tridentský
- francuski: (1.1) tridentin; (1.2) tridentin
- hiszpański: (1.1) tridentino
- niemiecki: (1.1) Trienter
- rosyjski: (1.1) трентский
- słowacki: (1.1) tridentský
- słoweński: (1.1) trentski
- włoski: (1.1) trentino, tridentino; (1.2) tridentino
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.