trybalizm (język polski)

wymowa:
IPA: [trɨˈbalʲism̥], AS: [trybalʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) socjol. utrzymywanie się w społeczeństwach narodowych dawnych podziałów i odrębności klanowych, plemiennych[1]
(1.2) silne poczucie odrębności plemiennej[1]
(1.3) przen. utrzymywanie się quasi plemiennych i wodzowskich relacji w jakimś środowisku, np. politycznym
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tribal m
przym. trybalistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) tribalism
  • czeski: (1.1) tribalismus
  • fiński: (1.1) tribalismi
  • hiszpański: (1.1) tribalismo m
  • niemiecki: (1.1) Tribalismus m
  • nowogrecki: (1.1) φυλετισμός m
  • portugalski: (1.1) tribalismo m
  • rosyjski: (1.1) трибализм m
  • szwedzki: (1.1) tribalism
  • ukraiński: (1.1) трибалізм m
  • włoski: (1.1) tribalismo m
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „trybalizm” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.