tryba (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtrɨba], AS: [tryba]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) leśn. pas wycięty w drzewostanie, dzielący las na ostępy^[1][2]

odmiana:

przykłady:

(1.1) Charty szły trybą, kalecząć się o kamienie i ciernie, cierpiąc z powodu lat przyjemnego życia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dukt, przecinka, przesieka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: