trunkowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [trũŋˈkɔvɨ], AS: [trũŋkovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) książk. od: trunek
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) pot. żart. ktoś, kto często i chętnie pije alkohol
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik trunkowy trunkowa trunkowe trunkowi trunkowe dopełniacz trunkowego trunkowej trunkowego trunkowych celownik trunkowemu trunkowej trunkowemu trunkowym biernik trunkowego trunkowy trunkową trunkowe trunkowych trunkowe narzędnik trunkowym trunkową trunkowym trunkowymi miejscownik trunkowym trunkowej trunkowym trunkowych wołacz trunkowy trunkowa trunkowe trunkowi trunkowe - przykłady:
- (2.1) Trunkowym nie podobało się, że do najbliższego monopolowego jest ponad pięć kilometrów.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) trunkowa impreza
- synonimy:
- (1.1) pijacki
- (2.1) pijak
- antonimy:
- (1.1) nietrunkowy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- forma żeńska (2.1) trunkowa
- rzecz. trunek
- związki frazeologiczne:
- człowiek trunkowy • być trunkowym
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.