trojniczek (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) numizm. pół centa, trzy grosze[1][2]
- (1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) lud. gałązka świerku lub jodły ofiarowywana podczas tzw. połazów[3]
- odmiana:
- przykłady:
- (1.2) (gw.) Jo je mały połaźniczek, przyniós żech Wóm tu trojniczek. / Trojniczek se weście, sy mnie się nie śmiyjcie[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) moneta
- (1.2) gałązka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) inna pisownia trójniczek[4]
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.
- ↑ gazetacodzienna.pl
- 1 2 www.macierz.czynne24.net
- ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.