traganek (język polski)
traganek (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. Astragalus L.[1], roślina wieloletnia o motylkowych kwiatach z rodziny bobowatych; zob. też traganek w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik traganek traganki dopełniacz traganka traganków celownik tragankowi tragankom biernik traganek traganki narzędnik tragankiem tragankami miejscownik traganku tragankach wołacz traganku traganki - przykłady:
- (1.1) W wianku z traganków będzie ci do twarzy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) traganek beocki • traganek duński • traganek długokwiatowy • traganek jasny • traganek piaskowy • traganek pęcherzykowaty • traganek szerokolistny • traganek wytrzymały • traganek zwisłokwiatowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. tragankowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- p.łac. tragantum < gr.[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „Astragalus” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia. - ↑ Hasło „traganek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.