tracić panowanie nad sobą (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈtraʨ̑iʨ̑ ˌpãnɔˈvãɲɛ nat‿ˈsɔbɔ̃w̃], AS: [traćić pãnovãńe nat‿sobõũ̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• asynch. ą • -ni…• zestr. akc.• akc. pob.
-
- znaczenia:
fraza czasownikowa nieprzechodnia niedokonana
- (1.1) ulegać emocjom, bardzo się denerwować
- odmiana:
- (1.1) zob. tracić
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) tracić nerwy, tracić panowanie nad nerwami, wychodzić z siebie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) lose one's temper
- hiszpański: (1.1) perder los estribos
- niemiecki: (1.1) Beherrschung verlieren
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.