tiranka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [tʲiˈrãnka], AS: [tʹirãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk-
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Tirany[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tiranka tiranki dopełniacz tiranki tiranek celownik tirance tirankom biernik tirankę tiranki narzędnik tiranką tirankami miejscownik tirance tirankach wołacz tiranko tiranki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkanka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Tirana ż
- forma męska tirańczyk mos
- przym. tirański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2].
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) tirananino
- słowacki: (1.1) Tirančanka ż
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 1. - ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
tiranka (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.