tenente (język portugalski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) wojsk. porucznik
- odmiana:
- (1.1) lp tenente; lm tenentes
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
tenente (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /te.'nɛn.te/
-
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) imiesłów czasu teraźniejszego (participio presente) od: tenere
przymiotnik
- (2.1) książk. odporny, wytrzymały
rzeczownik, rodzaj męski
- (3.1) wojsk. porucznik
- (3.2) herald. trzymacz
- odmiana:
- (2.1) lp tenente m ż; lm tenenti m ż
- (3.1) lp tenente; lm tenenti
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (3.1) tenente colonnello → podpułkownik
- synonimy:
- (2.1) tenace, resistente
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1-2) wł. tenere
- (3.1) skr. od wł. luogotenente
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.