taszkencki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [taˈʃkɛ̃nʦ̑ʲci], AS: [taškẽncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) od: Taszkent[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik taszkencki taszkencka taszkenckie taszkenccy taszkenckie dopełniacz taszkenckiego taszkenckiej taszkenckiego taszkenckich celownik taszkenckiemu taszkenckiej taszkenckiemu taszkenckim biernik taszkenckiego taszkencki taszkencką taszkenckie taszkenckich taszkenckie narzędnik taszkenckim taszkencką taszkenckim taszkenckimi miejscownik taszkenckim taszkenckiej taszkenckim taszkenckich wołacz taszkencki taszkencka taszkenckie taszkenccy taszkenckie nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wilajet taszkencki
- synonimy:
- (1.1) taszkiencki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Taszkent mrz, Taszkient, taszkentczyk mos, taszkentka ż
- przym. taszkiencki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) taxkentar
- białoruski: (1.1) ташкенцкі
- czeski: (1.1) taškentský
- rosyjski: (1.1) ташкентский
- słowacki: (1.1) taškentský
- ukraiński: (1.1) ташкентський
- źródła:
- ↑
Hasło „taszkencki” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.