tarantel (język szwedzki)

tarantel (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. tarantula

odmiana:

(1.1) en tarantel, taranteln, tarantlar, tarantlarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: zwierzęta w języku szwedzkim

źródła: