tapage (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) stuk[1]
- (1.2) przen. hałas, wrzawa[1]
- (1.3) pot. naciąganie (np. na pożyczkę)[1]
- odmiana:
- (1) lp tapage; lm tapages
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) faire du tapage
- synonimy:
- (1.2) bordel
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. tapager
- przym. tapageur
- rzecz. tapageur m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.