tę (język polski)

wymowa:
znaczenia:

zaimek, forma fleksyjna

(1.1) B. lp ż zaimka ta
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
W rejestrze potocznym polszczyzny standardowej często odchodzi się od stosowania wzorcowej formy zaimka ta. Postać pojawia się często w sytuacji, gdy we wzorcowym języku literackim należałoby użyć formy .
Należy zapamiętać, że według normy wzorcowej z biernikiem liczby pojedynczej łączy się forma (widzę tę kobietę; nie: widzę tą kobietę), zobacz tabelkę:
Natomiast forma łączy się z narzędnikiem liczby pojedynczej (idę z tą kobietą, nigdy: idę z tę kobietą):
Podsumowując:
tę kobietę, tę książkę, tę butelkę (biernik)
tą kobietą, tą książką, tą butelką (narzędnik)
Stosowanie formy w miejscu jest akceptowane przez środowiska preskryptywistyczne, ale tylko w mowie potocznej[1][2].
por. tamta owa • która
Ucieczka od form: tamtą / ową / którą kobietę (tamtę / owę / którę kobietę)
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „tę i tą” w: Poradnia językowa PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „od błędu do poprawności” w: Poradnia językowa PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.