szpan (język polski)

wymowa:

IPA: [ʃpãn], AS: [špãn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wyróżnianie się poprzez ekstrawagancki sposób bycia lub ubierania się w celu przypodobania się komuś^[1]

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szpan	szpany
dopełniacz	szpanu	szpanów
celownik	szpanowi	szpanom
biernik	szpan	szpany
narzędnik	szpanem	szpanami
miejscownik	szpanie	szpanach
wołacz	szpanie	szpany

przykłady:

(1.1) Pierwsze wino wypiłem w czwartej klasie z kolegami, na sylwestra. Potem piłem od czasu do czasu: na ogniskach, urodzinach kolegów. Przeważnie piwo i wino. Tak żeby się w głowie kręciło. Dla szpanu.^[2]

składnia:

kolokacje:

(1.1) dla szpanu

synonimy:

(1.1) efekciarstwo, książk. kabotynizm, książk. kabotyństwo, szpanowanie^[3]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szpaner m, szpanerka ż, szpanerstwo n, szpanowanie n

przym. szpanerski

czas. szpanować ndk., poszpanować dk., zaszpanować dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: