szmugiel (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃmuɟɛl], AS: [šmuǵel], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. nielegalne przewożenie towarów
- (1.2) pot. przedmiot przemytu, przemycony towar
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik szmugiel dopełniacz szmuglu celownik szmuglowi biernik szmugiel narzędnik szmuglem miejscownik szmuglu wołacz szmuglu - przykłady:
- (1.1) W obliczu tak ciężkiej sytuacji dla wielu ludzi jedynym sposobem przetrwania i zapewnienia żywności sobie oraz innym stał się szmugiel artykułów spożywczych ze wsi do miasta[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kontrabanda, przemytnictwo, przemyt
- (1.2) kontrabanda, przemyt
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szmuglowanie n, szmugler m, szmuglerka ż, szmuglerz m
- czas. szmuglować ndk., przeszmuglować dk.
- przym. szmuglerski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Schmuggel[2] → przemytnictwo
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) smuggling
- arabski: (1.1) تهريب
- interlingua: (1.1) contrabando
- jidysz: (1.1) שמוגל m (szmugl)
- niemiecki: (1.1) Schmuggel m
- rosyjski: (1.1) контрабанда ż
- źródła:
- ↑ Aneta Jasionek, Szmugiel żywności do Warszawy w okresie okupacji hitlerowskiej w latach 1939-1944, Słupskie Studia Historyczne, 2011
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.