szczepić (język polski)

pielęgniarka szczepi (1.1) kobietę
ktoś szczepi (1.2) wiśnię
wymowa:
IPA: [ˈʃʧ̑ɛpʲiʨ̑], AS: [ščepʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) med. wet. podawać szczepionkę
(1.2) bot. roln. łączyć pęd (oczko) z pniem (podkładką) dwu różnych roślin

czasownik zwrotny niedokonany szczepić się

(2.1) poddawać się podawaniu szczepionki
(2.2) slang. całować się
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
(2.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) W sobotę, 6 lutego od 10 do 12 zwierzęta będą szczepione na targowicy, od 13 do 14 na Drodze Do Wantuli i od 14 do 16 na ul. Sabały koło sklepu[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. antyszczep mzw, szczepek mrz, szczep m, szczepionka ż, szczepka ż, szczepienie n, zaszczepienie n, szczepkowanie n
czas. wyszczepić, zaszczepić dk., wszczepić dk.
przym. szczepionkowy, szczepieniowy, szczepowy, szczepienny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. (aza), Zaszczep psa i kota, „Tygodnik Podhalański”, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.