szczeniątko (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʃʧ̑ɛ̃ˈɲɔ̃ntkɔ], AS: [ščẽńõntko], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zdrobn. od szczenię: bardzo młody piesek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szczeniątko szczeniątka dopełniacz szczeniątka szczeniątek celownik szczeniątku szczeniątkom biernik szczeniątko szczeniątka narzędnik szczeniątkiem szczeniątkami miejscownik szczeniątku szczeniątkach wołacz szczeniątko szczeniątka - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szczenię n, szczeniak m, szczeniaczek m, szczeniackość ż
- czas. oszczenić się
- przym. szczenięcy, szczeniacki
- przysł. szczenięco, szczeniacko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. szczenię
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: szczenię
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.