szańcowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʃãj̃nˈʦ̑ɔvɨ], AS: [šãĩ ̯ncovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) przym. od szaniec
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik szańcowy szańcowa szańcowe szańcowi szańcowe dopełniacz szańcowego szańcowej szańcowego szańcowych celownik szańcowemu szańcowej szańcowemu szańcowym biernik szańcowego szańcowy szańcową szańcowe szańcowych szańcowe narzędnik szańcowym szańcową szańcowym szańcowymi miejscownik szańcowym szańcowej szańcowym szańcowych wołacz szańcowy szańcowa szańcowe szańcowi szańcowe - przykłady:
- (1.1) Działa te zostały rozmieszczone na odkrytych stanowiskach ogniowych na bastionach, prawdopodobnie po 3 na każdym z nich. Osłonięto je prowizorycznymi przedpiersiami ("parapetami"), wykonanymi z koszów szańcowych ("gabionów") napełnionych ziemią[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szaniec
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Ryszard Henryk Bochenek, Twierdza Jasna Góra, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.