synowiec (język polski)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [sɨ̃ˈnɔvʲjɛʦ̑], AS: [sỹnovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) st.pol. syn rodzonego brata lub rodzonej siostry[1]
- (1.2) st.pol. brat matki[2]
- (1.3) st.pol. syn brata lub siostry dziadka[2]
- (1.4) st.pol. pasierb[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik synowiec synowcy dopełniacz synowca synowców celownik synowcowi synowcom biernik synowca synowców narzędnik synowcem synowcami miejscownik synowcu synowcach wołacz synowcu / synowcze [3] synowcy - przykłady:
- (1.1) A że własnych dzieci nie miał, cały majątek zostawił synowcowi.
- (1.1) Szabel nam nie zabraknie, szlachta na koń wsiędzie, • Ja z synowcem na czele i? – jakoś to będzie![4]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bratanek, st.pol. brataniec, siostrzeniec
- (1.2) wuj, wujec[2]
- (1.4) pasirzb[1], pasirb[1]
- antonimy:
- (1.1) bracianka[2], synowica[1]
- (1.2) ciotka[2], ciotka po matce[2], synowica[2]
- (1.3) synowica[2]
- (1.4) synowica[1]
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. synowica ż, syn m, synek m, synowa ż, synuś mos, syneczek mos, synal mos, synulek mos, synalek mos
- przym. synowy, synowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od pol. syn[5]
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bratanek
- źródła:
- 1 2 3 4 5 6 Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 5.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 4.
- ↑
Hasło „synowiec” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz
- ↑ Hasło „syn” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.