synapsa (język polski)

wymowa:

IPA: [sɨ̃ˈnapsa], AS: [sỹnapsa], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biol. połączenie między aksonem komórki nerwowej a inną komórką, gdzie następuje przekazanie pobudzenia z jednej komórki do drugiej; zob. też synapsa w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	synapsa	synapsy
dopełniacz	synapsy	synaps
celownik	synapsie	synapsom
biernik	synapsę	synapsy
narzędnik	synapsą	synapsami
miejscownik	synapsie	synapsach
wołacz	synapso	synapsy

przykłady:

(1.1) Każda synapsa składa się z części presynaptycznej (zwanej też kolbą), szczeliny synaptycznej i części postsynaptycznej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. synaptyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) synapse
• arabski: (1.1) مشبك كيميائي
• baskijski: (1.1) sinapsi
• białoruski: (1.1) сінапс m
• bułgarski: (1.1) синапс m
• chiński standardowy: (1.1) 突触
• czeski: (1.1) synapse
• duński: (1.1) synapse w
• estoński: (1.1) sünaps
• fiński: (1.1) synapsi
• francuski: (1.1) synapse
• hebrajski: (1.1) סינפסה
• hiszpański: (1.1) sinapsis
• islandzki: (1.1) taugamót
• japoński: (1.1) シナプス
• macedoński: (1.1) синапса
• niderlandzki: (1.1) synaps
• niemiecki: (1.1) Synapse ż
• norweski (nynorsk): (1.1) synapse m
• portugalski: (1.1) sinapse
• rosyjski: (1.1) синапс m
• rumuński: (1.1) sinapsă
• szwedzki: (1.1) synaps
• turecki: (1.1) sinaps
• węgierski: (1.1) szinapszis
• włoski: (1.1) sinapsi ż

źródła: