sykl (język polski)
sykl (1.2)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) staroż. metrol. bliskowschodnia jednostka wagi; zob. też sykl w Wikipedii
- (1.2) staroż. numizm. bliskowschodnia złota lub srebrna moneta[1]
- odmiana:
- (1.1-2) [2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sykl sykle dopełniacz sykla sykli / syklów celownik syklowi syklom biernik sykl / sykla sykle narzędnik syklem syklami miejscownik syklu syklach wołacz syklu sykle - przykłady:
- (1.1) Odważył więc Efronowi sumę, którą ten wymienił w obecności Chetytów: czterysta syklów srebra, jakie były wówczas w obiegu[3].
- (1.1) Nabyłem ją za piętnaście syklów srebrnych, za chomer i letek jęczmienia[4].
- (1.2) W czasie powstań żydowskich wybijano w Jerozolimie specjalnego sykla z żydowskimi symbolami[5].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) szekel, srebrnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) łac. siclus < gr. σίκλος < hebr. שֶׁקֶל (shekel) < hebr. שָׁקַל (szakal) → ważyć < akad. (šiqlu)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) shekel; (1.2) shekel
- starogrecki: (1.1) σίκλος m; (1.2) σίκλος m
- włoski: (1.1) siclo m; (1.2) siclo m
- źródła:
- ↑ Tomasz Horak, Srebrnik, biblia.wiara.pl.
- ↑
Hasło „sykl” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Księga Rodzaju 23,16
- ↑ Księga Ozeasza 3,2
- ↑ Z internetu, katecheza-zso6.cba.pl.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.