swędzić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈsfɛ̃ɲʥ̑iʨ̑], AS: [sfńʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ę 
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) dawać odczucie nieprzyjemnego podrażnienia, wywołującego chęć drapania[1]
(1.2) przest. wydzielać swąd, kopcić
(1.3) daw. męczyć, nękać kogoś czymś

czasownik zwrotny niedokonany swędzić się (dk. brak)

(2.1) st.pol. martwić się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) swędzieć, świerzbieć
(2.1) alterować się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. swędzenie n, swąd mrz
czas. swędzieć ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *svęditipalić, kopcić, wędzić[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „swędzieć, swędzić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „swędzić” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.