stulatka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [stuˈlatka], AS: [stulatka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D., B. lp od: stulatek
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stulatka stulatki dopełniacz stulatki stulatek celownik stulatce stulatkom biernik stulatkę stulatki narzędnik stulatką stulatkami miejscownik stulatce stulatkach wołacz stulatko stulatki - przykłady:
- (1.1) W uroczystych obchodach rocznicy bitwy nad Bzurą wzięła udział stulatka, która była sanitariuszką.
- (1.2) Po babci została nam szafa – przepiękna stulatka.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stulecie n
- forma męska stulatek m
- przym. stuletni
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: stulatek
- bułgarski: (1.1) столетница ż
- esperanto: (1.1) centjarulino
- hiszpański: (1.1) centenaria ż
- niemiecki: (1.1) Hundertjährige ż
- nowogrecki: (1.1) εκατοχρονίτισσα ż
- włoski: (1.1) centenaria ż, centenne ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.