stileto (esperanto)

morfologia:
(1.1-2) stilet•o
(1.3) stil•et•o
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) sztylet
(1.2) stilus, rylec[1]
(1.3) rzad. żart. stylik, „mały”, osobisty styl
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Ankaŭ povas esti, ke la murdinto ne uzis tranĉilon aŭ stileton kun mallonga klingo, sed pikilon sufiĉe pli longan.[2] → Być może zabójca nie użył noża ani sztyletu z krótkim ostrzem, ale raczej odpowiednio długiego ostrego przedmiotu.
(1.1,3) “Nu, bone, eĉ tute bone, stileto estus laŭ ŝia stilo, laŭ ŝia stil-eto, se vi allasas tian vortludon.”[2] → No, dobrze, nawet całkiem dobrze, sztylet byłby w jej stylu, w jej styleciku jeśli dopuścisz taką grę słowną.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rzad. ponardeto
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ponardo
(1.2) grifelo, skribilo
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stiletisto, stiletingo
przym. stileta
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. wł. stiletto, łac. stilus
uwagi:
(1.3) Termin praktycznie niespotykany, stosowany raczej żartobliwe, jako np. gra słów. W znaczeniu pogardliwym, deprecjatywnym przybrałby raczej formę „stilaĉo” lub podobną.
źródła:
  1. ↑ Hasło „stileto” w: Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto - edycja internetowa.
  2. 1 2 Claude Piron (alias: Johán Valano), Ĉu ni kunvenis vane?, 1982.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.