staubig (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈʃtaʊ̯bɪç]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zakurzony
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) angestaubt, staubbedeckt, verstaubt, voller Staub
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Stauben ż, Staub m
czas. stauben, stäubern
przym. staubicht, staubigt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.