stęchły (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) o zapachu pleśni, długo niewietrzonych pomieszczeń
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Powietrze w izbie było stęchłe, przesycone smrodem niemytych ciał, nad piecem wisiały potwornie brudne onuce[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) stęchły zapach • stęchła woda • stęchłe powietrze / wino
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nieświeży, zepsuty
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stęchlizna ż, stęchłość ż
- czas. tęchnąć ndk., stęchnąć dk.
- przym. zatęchły
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stale
- białoruski: (1.1) затхлы, тухлы
- rosyjski: (1.1) затхлый, тухлый
- węgierski: (1.1) dohos
- źródła:
- ↑ Leon Pawlik, Ankara, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.