spolonizować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. polonizować)

(1.1) kult. narzucić polskość, przymusić kogoś do zostania Polakiem, zmienić coś na polskie

czasownik zwrotny dokonany spolonizować się (ndk. polonizować się)

(2.1) stać się Polakiem, nabrać cech polskich
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) W ciągu wieków szlachta spolonizowała ludność wiejską swoich folwarków.
(2.1) Członkowie rodziny spolonizowali się, mieszkając od dwóch wieków w Krakowie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) spolszczyć
(2.1) spolszczyć się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. repolonizacja ż, polonizowanie n, polonistka ż, spolonizowanie n, Polonia ż, polonica lm nmos, polonika lm nmos, polonizacja ż, polonizator mos
czas. polonizować ndk.
przym. polonizacyjny, polonistyczny, polonijny, polonizatorski
przysł. polonizatorsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. s- + polonizować
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: polonizować
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.