spice (język angielski)

spices (1.1)
wymowa:
enPR: spīs, IPA: /spaɪs/, SAMPA: /spaIs/
wymowa amerykańska
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kulin. przyprawa, przyprawa korzenna

czasownik

(2.1) kulin. przyprawiać
odmiana:
(1.1) lp spice; lm spices
(2.1) spice, spiced, spiced, spices, spicing
przykłady:
(1.1) A variety of spices makes food tasty.Różnorodność przypraw czyni jedzenie smacznym.
składnia:
kolokacje:
(1.1) herbs and spicesprzyprawy ziołowe i korzenne, zioła i przyprawy korzenne
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. spicy
przysł. spicily
rzecz. spiciness
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Użycie słowa spice zasadniczo ogranicza się do przypraw korzennych (otrzymanych z nasion, korzeni i innych części roślin, ale nie z ich liści). Przyprawy ziołowe (zioła) zwane są herbs i traktowane za osobną kategorię produktów spożywczych[1][2]. Często spotykana jest kolokacja herbs and spices.
źródła:
  1. What’s the Difference Between an Herb and a Spice? (en). Britannica.com. [dostęp 9 grudnia 2020].
  2. Herb vs Spice: A Debate (en). Merriam-Webster. [dostęp 9 grudnia 2020].
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.