spice (język angielski)
- wymowa:
- enPR: spīs, IPA: /spaɪs/, SAMPA: /spaIs/
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kulin. przyprawa, przyprawa korzenna
czasownik
- (2.1) kulin. przyprawiać
- odmiana:
- (1.1) lp spice; lm spices
- (2.1) spice, spiced, spiced, spices, spicing
- przykłady:
- (1.1) A variety of spices makes food tasty. → Różnorodność przypraw czyni jedzenie smacznym.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) herbs and spices → przyprawy ziołowe i korzenne, zioła i przyprawy korzenne
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. spicy
- przysł. spicily
- rzecz. spiciness
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Użycie słowa spice zasadniczo ogranicza się do przypraw korzennych (otrzymanych z nasion, korzeni i innych części roślin, ale nie z ich liści). Przyprawy ziołowe (zioła) zwane są herbs i traktowane za osobną kategorię produktów spożywczych[1][2]. Często spotykana jest kolokacja herbs and spices.
- źródła:
- ↑ What’s the Difference Between an Herb and a Spice? (en). Britannica.com. [dostęp 9 grudnia 2020].
- ↑ Herb vs Spice: A Debate (en). Merriam-Webster. [dostęp 9 grudnia 2020].
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.