spółdzielczość (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) urz. zakładanie spółdzielni, działalność spółdzielni, zrzeszenie się na podstawie przepisów prawa spółdzielczego[1]
- (1.2) hist. ruch społeczno-gospodarczy powstały w połowie XIX w., którego istotą było zrzeszanie się w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej; zob. też spółdzielczość w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik spółdzielczość spółdzielczości dopełniacz spółdzielczości spółdzielczości celownik spółdzielczości spółdzielczościom biernik spółdzielczość spółdzielczości narzędnik spółdzielczością spółdzielczościami miejscownik spółdzielczości spółdzielczościach wołacz spółdzielczości spółdzielczości - przykłady:
- składnia:
- (1.1-2) spółdzielczość + D.
- kolokacje:
- (1.1) spółdzielczość mieszkaniowa / inwalidzka • rozwój spółdzielczości • działacz spółdzielczości
- synonimy:
- (1.1) przest. kooperacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) działalność
- (1.2) ruch
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. spółdzielnia ż, spółdzielca m, spółdziałanie n
- czas. spółdziałać ndk.
- przym. spółdzielczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. spółdzielczy + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) кааперацыя ż
- rosyjski: (1.1) кооперация ż
- ukraiński: (1.1) кооперація ż
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.