skurkowany (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌskurkɔˈvãnɨ], AS: [skurkovãny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pot. o kimś wzbudzającym niechęć, denerwującym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik skurkowany skurkowana skurkowane skurkowani skurkowane dopełniacz skurkowanego skurkowanej skurkowanego skurkowanych celownik skurkowanemu skurkowanej skurkowanemu skurkowanym biernik skurkowanego skurkowany skurkowaną skurkowane skurkowanych skurkowane narzędnik skurkowanym skurkowaną skurkowanym skurkowanymi miejscownik skurkowanym skurkowanej skurkowanym skurkowanych wołacz skurkowany skurkowana skurkowane skurkowani skurkowane - przykłady:
- (1.1) Rano ja w robocie już z nikim nic i wozów też nie myję, tylko do tego Turka prosto i mówię: many. Bo żem już wiedział, że kasa to many. A on się na mnie patrzy i nic. Graby rozkłada, że niby nie wie, o co chodzi. Żesz ty, skurkowany.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) przeklęty, cholerny, pot. zakichany
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skurkowaniec m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Aleksander Kropiwnicki, Zajezdnia Londyn, 2007
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.