skrzyp polny (język polski)

pędy płonne skrzypu polnego (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈskʃɨp ˈːɔlnɨ], AS: [skšy• polny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• gemin.

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Equisetum arvense^[1], roślina wieloletnia należąca do rodziny skrzypowatych występująca głównie w Europie i mająca zastosowanie lecznicze; zob. też skrzyp polny w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	skrzyp polny	skrzypy polne
dopełniacz	skrzypu polnego	skrzypów polnych
celownik	skrzypowi polnemu	skrzypom polnym
biernik	skrzyp polny	skrzypy polne
narzędnik	skrzypem polnym	skrzypami polnymi
miejscownik	skrzypie polnym	skrzypach polnych
wołacz	skrzypie polny	skrzypy polne

przykłady:

(1.1) Skrzyp polny przywraca skórze elastyczność, jędrność i sprężystość; włosom nadaje blask, zapobiega ich przetłuszczaniu i wypadaniu^[2].

(1.1) Skrzyp polny jest rośliną o działaniu moczopędnym, przeciwkrwotocznym, przeciwzapalnym, przeciwbakteryjnym i redukującym obrzęki^[3].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) lud. sypułki^[4], szypułki^[4]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) field horsetail, common horsetail
• arabski: (1.1) كنباث الحقول
• azerski: (1.1) tarla qatırquyruğu
• białoruski: (1.1) хвошч палявы
• bułgarski: (1.1) полски хвощ
• czeski: (1.1) přeslička rolní
• duński: (1.1) Ager-Padderok w
• francuski: (1.1) prêle des champs ż
• hiszpański: (1.1) cola de caballo ż
• japoński: (1.1) スギナ / 杉菜 (すぎな, sugina)
• litewski: (1.1) dirvinis asiūklis
• niemiecki: (1.1) Acker-Schachtelhalm, Katzenwedel
• norweski (bokmål): (1.1) åkersnelle, kjerringrokk
• nowogrecki: (1.1) εκουίζετο n
• rosyjski: (1.1) хвощ полевой
• szwedzki: (1.1) åkerfräken, rävrumpa w, rävsvans w
• ukraiński: (1.1) хвощ польови́й m
• włoski: (1.1) equiseto dei campi

źródła: