skraść (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. skradać)

(1.1) bezprawnie zabrać ukradkiem
(1.2) przen. zawładnąć czymś

czasownik zwrotny dokonany skraść się (ndk. skradać się)

(2.1) daw. podkraść się niezauważonym
odmiana:
(1.1) koniugacja Vc
(2.1) koniugacja Vc
przykłady:
(1.1) W piątek wieczorem z posesji na ul. Katowickiej skradziono dwa rowery.
(1.1) Złodzieje nie zdołali skradnąć niczego.
(1.2) Już na pierwszej lekcji nowa polonistka skradła Tomka serce.
(2.1) Lisica skradła się do żurawiego gniazda i zjadła wszystkie jaja.
składnia:
(1.1) skraść + B.nie skraść + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) buchnąć, dmuchnąć, gwizdnąć, rąbnąć, świsnąć, ukraść, zakosić, zwinąć
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) przywłaszczyć, zabrać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
rzecz. skradzenie n
czas. kraść ndk., skradać ndk.
(2.1)
czas. zakradać się ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. s- + kraść
(2.1) prasł. *krasti sęprzemieszczać się ukradkiem[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: skradać
  • niemiecki: (1.1) stehlen
  • ukraiński: (1.1) вкра́сти
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „skraść się” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.