siodlarz (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rzem. rzemieślnik zajmujący się siodlarstwem – wyrobem i naprawą siodeł
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik siodlarz siodlarze dopełniacz siodlarza siodlarzy / rzad. siodlarzów[1] celownik siodlarzowi siodlarzom biernik siodlarza siodlarzy / rzad. siodlarzów narzędnik siodlarzem siodlarzami miejscownik siodlarzu siodlarzach wołacz siodlarzu siodlarze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. siodło n, siodełko n, siodłanie n, osiodłanie n, rozsiodłanie n, siodlarstwo n
- czas. siodłać ndk., osiodłać dk., rozsiodłać dk.
- przym. siodłowy, siodlarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. siodło + -arz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „siodlarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.