siodłaty (język polski)

siodłata (1.1) gęś
wymowa:
IPA: [ɕɔdˈwatɨ], AS: [śodu̯aty], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o niektórych ptakach: taki, który ma ciemniejsze upierzenie na grzbiecie lub skrzydłach
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W ich sąsiedztwie mają gniazda mewy siodłate, które swą nazwę zawdzięczają czarnemu wierzchowi skrzydeł[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. siodło n, siodełko n, siodlarnia ż
przym. siodłowy
czas. siodłać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Adam Wajrak, Gazeta Wyborcza, 10/06/1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.