siermiężny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący siermięgi, związany z siermięgą

przymiotnik jakościowy

(2.1) cechujący się prostotą, brakiem wyszukania
(2.2) charakteryzujący się prostactwem i brakiem obycia
odmiana:
(1.1)
(2.1-2)
przykłady:
(2.1) Dzieło Tarasewicza jest solidne i z chłopska siermiężne, choć pełne kolorystycznej subtelności i przewrotnej ironii.[1]
(2.2) Jego poczucie humoru nie robi na mnie wrażenia. To jest taki typowo polski, przaśny, siermiężny dowcip.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) siermięgowy
(2.1) zgrzebny, przaśny, prosty, surowy, nieefektowny
(2.2) przaśny, pszenno-buraczany, prostacki, pospolity, plebejski, wulgarny, ordynarny, trywialny, prymitywny, niewybredny, niesmaczny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. siermięga ż, siermiężka ż, siermiężność ż
przym. siermięgowy
przysł. siermiężnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Przekrój, nr 2926, Kraków, 2001 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. z Internetu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.